Deja Vu – co to jest i skąd bierze się to zjawisko?

Doświadczyliście kiedyś wrażenia, że jakaś sytuacja, która was spotyka, miała już kiedyś miejsce? To jest właśnie zjawisko Deja Vu. Istnieje kilka teorii na temat powstawania tego zjawiska. W tym artykule przybliżę wam główne z nich. 

Pochodzenie i definicja słowa Deja Vu

„Deja Vu” to słowo wywodzące się z języka francuskiego i oznacza tyle co „już widziane, już przeżyte”. Według książkowej definicji jest to złudzenie, polegające na przekonaniu, że jakaś sytuacja, osoba, bądź przedmiot obserwowane po raz pierwszy, były już kiedyś widziane przez obserwatora.

Fenomen występowania tego zjawiska nurtował nas już od wieków. Rozmyślali nad nim również tacy filozofowie jak Arystoteles, czy też Platon.

Deja Vu jest o tyle ciekawe, ponieważ doświadcza go praktycznie każdy z nas przynajmniej raz w życiu. Z tego powodu też powstają najróżniejsze teorie na temat tego zjawiska, które próbują wyjaśnić sposób jego powstawania, co jest bardzo potrzebne, gdyż współczesna nauka nie jest go w stanie jednoznacznie określić.

Oto kilka najważniejszych teorii dotyczących powstawania zjawiska Deja Vu:

1. Zjawisko od strony naukowej

Patrząc na zjawisko Deja Vu od oficjalnej strony naukowej, ten ewenement jest tłumaczony oczywiście w sposób logiczny i spójny.

W każdej sekundzie naszego życia, nasz mózg odbiera miliony bodźców poprzez nasze zmysły. Bodźce te są zapisywane jako informacje w odpowiednich obszarach naszej pamięci. Jeśli zachodzi taka potrzeba – zostają one odpakowane i wykorzystane.

Jednak zdarza się, jak w każdym układzie elektronicznym, że w naszym umyśle dochodzi do małych zwarć lub usterek. Deja Vu ma być właśnie jedną z nich.

Odbierane przez nas bodźce mogą być niekiedy samoczynnie zintegrowane z jakąś mniej, lub bardziej znaczącą sytuacją, co daje nam mylne wrażenie bardzo bliskiego, jednak niedającego się odnaleźć źródła wspomnienia.

2. Teoria istnienia wielu światów

Ta mniej oficjalna, jednak niezwykle fascynująca, teoria zakłada istnienie wielu równoległych wymiarów.

Zakłada się, że zjawisko to jest właśnie przenikaniem się takowych światów, a nawet naszych bliźniaczych wcieleń żyjących w innych wymiarach. W takich sytuacjach, kiedy w tym samym czasie odwiedzamy jakieś miejsca lub wykonujemy takie same lub podobne czynności – nasze umysły mają łączyć się na tą krótką chwilę, przez co mamy doznawać dziwnego wrażenia przeżycia już danej chwili.

3. Wspomnienia z poprzednich wcieleń

Ta hipoteza opiera się głównie na duchowości i prawie reinkarnacji. Zakłada, że nasze życie jest stałą, niekończącą się wędrówką, gdzie my jako istoty połączone z całym Stworzeniem, uczymy się jak istnieć w zgodzie, miłości i harmonii z całym Wszechświatem.

Wszystkie spotykające nas każdego dnia zdarzenia lub sytuacje nie dzieją się bez przyczyny i mają odzwierciedlenie w większej całości.

Z punktu widzenia reinkarnacji, głębokie uczucie przeżycia już czegoś wcześniej, może być znakiem od naszej nadświadomości, Duszy, czy też naszego Wyższego Ja, że wkraczamy na najwłaściwszą dla nas ścieżkę. Ma być sygnałem, że postępowaliśmy w ten, czy inny sposób już wielokrotnie i skoro o tym pamiętamy, to jest to znak, aby dbać o pewne rzeczy, czy też zachowania w nas.

Jeśli w poprzednich wcieleniach przerabialiśmy podobne lekcje, to pamięć o nich nie została nam dana bez przyczyny i tylko od nas zależy, jak ją wykorzystamy. Można by to porównać do małej wskazówki lub podpowiedzi dla nas od Wszechświata.

4. Deja Vu – „prorocze sny”

Ta hipoteza zakłada, że zjawisko Deja Vu jest następstwem „proroczych snów”, gdzie sen umieszczany jest w roli wizji autentycznego, przyszłego zdarzenia.

Jeżeli spojrzymy na sen przez pryzmat wędrówki po tym lub innym rzeczywistym świecie, a nie na jako wymyśloną przez nasz mózg historię, zjawisko to może być wtedy brane jako wspomnienie po jednej z takich sennych wypraw.

Jak więc widać, zjawisko Deja Vu ma wiele, bardzo ciekawych teorii, których jednak do końca nie da się jednoznacznie udowodnić. Jedyne co można zrobić, to uważnie obserwować i badać ten fenomen. Kontemplując uważnie naturę i mechanizmy tego zjawiska, może w końcu się udać odkryć nam mechanizmy nim rządzące.