Spis treści
Bliznowiec (nazywany także keloidem) jest rodzajem zgrubiałej, przerośniętej, uniesionej blizny o gładkiej powierzchni, nieregularnym kształcie i różowej lub fioletowej barwie.
Dlaczego bliznowiec powstaje? Jak możemy się go pozbyć? Odpowiedź – poniżej.
Bliznowiec – przyczyny powstawania
Bliznowiec pojawia się na skutek zabiegów chirurgicznych, stanów zapalnych oraz drobnych urazów, oparzeń oraz ukąszeń owadów. Proces jego tworzenia się nie jest do końca znany. Naukowcy podejrzewają, że odpowiada za niego zmiana w sygnałach komórkowych odpowiadających za ich wzrost i proliferację. W przeciwieństwie do zwykłej blizny, bliznowiec nie zanika z czasem. Najczęściej rozwija się on na klatce piersiowej, plecach, ramionach oraz małżowinie usznej. Jest błyszczący i ma kształt kopuły. Bliznowiec może być bolesny w dotyku i wywoływać swędzenie.
Bliznowiec – leczenie
Leczenie przyczynowe bliznowców nie istnieje. W skrajnych przypadkach, na przykład wówczas, gdy keloid zostaje zarażony i zmienia się we wrzód, może zajść konieczność wykonania operacji. Szanse nawrotu po chirurgicznym usunięciu bliznowca wynoszą minimum 50%. Powtarzające się blizny mogą być większe od pierwotnych.
Najpopularniejsze metody leczenia bliznowców to:
- zastrzyki z kortyzonu – są one w pełni bezbolesne i bezpieczne. Wykonuje się je raz w miesiącu. Dzięki nim bliznowce stają się znacznie mniej widoczne.
- zabieg laserowy – wiązka lasera rozjaśnia bliznowce sprawiając, że stają się one mniej wypukłe. Aby zabieg ten był skuteczny, należy go przeprowadzić w kilku sesjach.
- zastrzyki z interferonu – pomagają zmniejszyć rozmiar bliznowca.
- krioterapia – wymrażanie keloidu ciekłym azotem wygładza keloid, lecz może sprawić, że stanie się on ciemniejszy.
