Spis treści
Atopowe zapalenie skóry inaczej nazywane jest również egzemą oraz wypryskiem atopowym. Jak podają statystyki, obecnie nawet 1/3 populacji może cierpieć na to schorzenie.
Atopowe zapalenie skóry najczęściej diagnozuje się u rasy białej i w krajach wysoko rozwiniętych. Praktycznie 50% przypadków rozpoczyna się w pierwszych 6 miesiącach życia
Przyczyny atopowego zapalenia skóry
- skłonności genetyczne – AZS stwierdzone u obojga rodziców daje nawet 70% szans na odziedziczenie choroby przez dzieci,
- czynniki psychologiczne – głównie przewlekły stres,
- działanie substancji drażniących na skórę – pozbawia to ją bariery ochronnej, w konsekwencji czego dochodzi do zaczerwienienia oraz powstawania zmian zapalnych,
- alergeny – roztocze, sierść, pokarmy.
Objawy atopowego zapalenia skóry
- zaczerwienienie,
- swędzenie,
- suchość,
- łuszczenie się,
- skłonność do powtarzających się zakażeń bakteryjnych.
Zmiany występują najczęściej na zgięciach łokciowych oraz kolanowych, szyi i twarzy. W przypadku małych dzieci, najczęściej są one ulokowane na skórze głowy, czole oraz policzkach. W ciężkich przypadkach choroby możemy mieć do czynienia z erytrodermią, kiedy to całe ciało pacjenta pokrywają zmiany skórne.
Leczenie atopowego zapalenia skóry
Leczenie AZS odbywa się w sposób zarówno przyczynowy (polega wówczas na usunięciu potencjalnej przyczyny schorzenia), jak i objawowy. Warto zdawać sobie sprawę z faktu, że schorzenia tego nie da się całkowicie wyleczyć, a jedynie zredukować jego nieprzyjemne objawy.
W przypadku leczenia przyczynowego, kluczową rolę odgrywa wyeliminowanie czynników uczulających z otoczenia lub przyjmowanych pokarmów. Objawowe opiera się natomiast o przyjmowanie środków przeciwhistaminowych, leków immunosupresyjnych, maści opartych na kortykosteroidach oraz naświetleń. Ma to na celu utrzymanie możliwie jak najdłuższych remisji choroby oraz przywrócenie dobrego stanu ogólnego pacjenta.
